some bored diaries

Bu bir geç kalınmış doğum günü yazısıdır ! Evet. Bayram dolayısıyla geç kaldığım için yazıyı anca yazabildim:/. Geçtiğimiz  23 ekim de blogum ilk yılını doldurmuş oldu. Artık o 1 yaşındaa ^^. Hatta beraber blog dünyasında ilk yılımızı doldurduk. Öyle ya ben yazmazsam o da olmazdı:D çok nadir yazan bir insanım farkındayım ama bendeki ilham durumu da aynı benim gibi pek üşengeç J Bu blogu açmak o kadar kolay olmadı benim için. Uzun bir düşünme evresi geçirdim. Açsam nasıl olur ne yazarım kim okur gibi endişelerim vardı. Ama bu işe adım atmamda en büyük etkilerden biri çok iyi bir okuyucu olmamdı. Kitaplardan bir anda blog okuyuculuğuna terfi etmiştim. Ve inanılmaz blog yazarları vardı. Her okuyuşumda kendimi bulduğum hislerime tercüman olan yazarlar vardı. Bam teline dokunan cinstendi onlar J Bende düşündüm ki başkalarının yazılarında kendini arama yazdığın yazılarda kendini keşfet diyerekten  bu işe giriştim. Çünkü artık defterlere yazmak yetmiyordu insanlarda görsün i

İtiraf etmekten kaçındığım bir huyum varsa o da kıskançlık. Çok üstüme gelenler hemen çözer bu özelliğimi. Bence genel bir sorun ya neyse.. Bazen fena takıntı haline gelebiliyor. Kendimden biliyorum , her ne kadar ‘ sen aslında dozunda kıskançsın olması gerektiği kadar Cemre ‘ diye kendini teselli etmiyor da değilim :P. Yani benim olayım biraz da mızmızlık aslında ben kuzenlerimi kıskanan bir insanım ki diğer olayları sevgili durumlarını falan siz düşünün artık. Ya ben aslında sevdiğim insanları paylaşmayı sevmiyorum.onlarla iyi geçinen bir şeyler paylaşan insanlara yabancıysam bir o kadar daha yabancı oluyorum. Hiç şans vermiyorum.. Ben kendimi daha büyümüş , olgunlaşmış sırasına koyamamışken kuzenlerimin tek tek evlenip yuva kurmalarını hazmedemiyorum (tabiî ki evlensin mutlu olsunlar ben şu ilk evrelerden bahsediyorum yanlış anlaşılmasın :D ). Sanki o zaman çocukluğumu elimden alıyorlarmış gibi oluyor :/ sonraki bende ki olayı gör cadı kaynana mı dersin kötü gö