^-^

Bursa’ya taşınalı neredeyse 1 yıl olacak. Hiç tahmin etmezdim Rize’den kalkıp teeee buralara geleceğimizi.  Çünkü ben hiç bizim tayinimiz çıkmaz sanırdım. Hep polislerin ya da öğretmenlerin tayini çıkar sanırdım. ( yani babam ne polisti ne de öğretmen ama sonuçta devlet memuru:) )

5.sınıfa giderken en yakın arkadaşımın babasının tayini çıkmıştı. Çok üzülmüştüm o gidicek diye öyle ki babam sınıfımı başka sınıfa aldırmıştı da ben sırf arkadaşım yalnız kalmasın diye gitmemiştim o sınıfa. ( babam bunu geç öğrendi ama yapacak bişi yoktu tabi :D). O gidince niye bizim tayinimiz çıkmıyor diye epey sorgulamıştım bu durumu ama sonra unutmuştum…

Aradan yıllar geçer bir akşam köydeyken dayım ‘tayininiz çıktı Samsun’a  gidiyorsunuz’ dedi. İlk başta şaka sandım ama babamda onaylayınca yine çok üzülmüş çok ağlamıştım. Ergen dönemlerimdi tabi bende ki afra tafra kimse de yok zaten huysuzdum iyice zıvanadan çıkmıştım. Samsun da ilk üç senem iyi geçmese de son üç senem iyi geçti JJ

Güzel arkadaşlıklar edindim. Hatta şu an onları çok özlediğimi fark ettim L hele Naynam burnumda tütüyor :/ neyse neyse nerde kalmıştım J

Sonra ben üniversiteyi kazandım Ankara’ya geldim -.- bir sene sonra da annemin isteği üzerine babam tayinini Bursa’ya aldırdı. Mekan değişikliğine alıştığımdan dolayı Samsun’dan ayrılmak pek zor olmadı. Bursa da yabancı yer değildi zaten :D yazları hep geldiğimizden bilindik yerdi.

Çocukluğumun parkı hala yerli yerindeydi. Daha dün orada piknik yaptık. Aklıma 10 yıl öncesi gelmişti aynı yerdeydik yine o zamanlar 11 yaşımda falanım deli gibi yakan top oynardık ilk vurulan ben olurdum kızar mızıkçılık yapardım Jdeğişen bir şey olmadı 21 yaşıma geldim yine yakan top yine ilk vurulan ben yine mızıkçılık yapıp çığlığı basan yine ben J

Anneme dönüp ‘’ anne bak hiçbir şey değişmemiş hala her şey aynı’ dememle annem cevabı yapıştırır

-      Evet hala huysuz ve muzur bir kızsın JJ

Ps : yazımı yazarken o güzel ‘Banmal Song’ şarkısıyla o güzel sesiyle beni mest eden Yong Hwa’ya teşekkür ederim ^^